czwartek, 4 czerwca 2020

Noś dres, dres fajny jest



Okazało się ostatnio, że nie mam żadnej obszernej bluzy dresowej, takiej typu oversize. Kiedyś jakieś bluzy szyłam, nawet gdzieś wiszą na blogu, ale to było dawno i nieprawda, poszły sobie do szyciowego nieba, czy gdzie tam chodzą niechciane ciuchy DIY. W ogóle średnio bluzy lubię, a kiedyś gdyby ktoś mi zasugerował noszenie dresów, to możliwe, iż bym go zabiła perlistym śmiechem. 

No, ale czasy się zmieniają, więc uszyłam sobie bluzę. Wybrałam model okładkowy z Szycia Krok po Kroku 3/2019. Model prosty jak budowa cepa, a najpiękniejsze w nim było to, że nie musiałam wykroju odrysowywać z arkusza, ale wycięłam go po prostu. Co przy moim poziomie energii i tak trwało jakąś godzinę.




Zamówiłam sobie z netu czarną dresówkę z przydomkiem PREMIUM, no i przyszła w kolorze wyblakłej szmaty, aczkolwiek była również gruba i mięsista. Taka, powiedziałabym, bazarowa. Przy okazji okazało się, że przesyłkę mi okradziono z dedykowanego ściągacza, co zainteresowało jedynie InPost, zaś sprzedawcy w ogóle. Na szczęście miałam odpowiedni ściągacz w domu, choć ten ukradziony byłby fajniejszy, bo miał złoty pasek...
I uszyłam bluzę, o taką:




Przy okazji chciałabym pogadać o kolorach.

Otóż, jak wielu czytelników wie, jestem włókiennikiem i zajmuję się szmatami nie tylko hobbistycznie. Jednak moją specjalizacją nie jest tkactwo czy dziewiarstwo, ale wykańczalnictwo. Przez kilka ostatnich lat przerobiłam parę fajnych sposobów na barwienie i utrwalanie barwnika na powierzchni włókien, a także nauczyłam się, co można zrobić, by ten barwnik potrwał trochę dłużej na włóknie niż do pierwszego prania. Dlatego z pewną przykrością patrzę na materiał, który powinien być CZARNY, a jest czarny w tym spranym odcieniu czerni, który sugeruje, że:
  1. użyto taniego, popularnego barwnika, który nigdy nie złączy się trwale z włóknem bo nie tworzy z nim odpowiednio mocnych wiązań chemicznych;
  2. prawdopodobnie nie utrwalono barwnika odpowiednim środkiem powierzchniowo czynnym przed praniem.
I tak sobie myślę, że byłoby możliwe wyciągnięcie z tej dresówki o wiele głębszego koloru czerni. Ale wiem też, że jestem czepialska baba i najprawdopodobniej z ekonomicznego i praktycznego pinktu widzenia, ta dresówka pod względem koloru jest wystarczająco dobra. W końcu sama ją kupiłam i nie odesłałam (choć miałam ochotę). :)

A teraz kolejna ciekawostka. Czy widzicie, że kolor ściągacza różni się od koloru dzianiny?




No dobrze, na zdjęciu tego nie widać za bardzo. Dresówka jest bardziej zielona a ściągacz bardziej niebieski. :) 

W przemyśle ocenianie różnicy odcienia tego samego koloru, a także wypracowanie powtarzalności dokładnie tego samego wybarwienia na różnych materiałach ma ogromne znaczenie. Wyprodukowane kolejne partie danego koloru muszą być identyczne! Ale czasem trudno to osiągnąć po prostu z braku odpowiednich warunków i zaplecza laboratoryjnego, jednak nie jest to niemożliwe. Sama opracowywałam recepturę wybarwienia dla poliamidu na podstawie... kartonowego wzornika. I musiałam polegać tylko na własnym wyczuciu oraz własnym oku. :) Normalnie wstępną recepturę opracowuje program komputerowy, kolejne wybarwienia testowe też ocenia komputer i przy odrobinie szczęścia powtórzenie z koloru z wełny na poliestrze jest łatwe. Ale niezależnie od metody nie zawsze efekty są idealne. I teraz powstaje pytanie, na ile możemy odbiegać od pierwowzoru, żeby można było recepturę zaakceptować? Cóż, im lepszy klient, tym mniejsza tolerancja na odchyłki. ;) 

W mojej bluzie lekką odchyłkę odcienia między ściągaczem a dresówką akceptuję, zresztą nie jest widoczna w każdym oświetleniu. A gdybym była wielkim producentem bluz? Pewnie uszyłabym najpierw bluzy a potem dała gotowe do barwienia - tak jest bezpieczniej. :)

No dopszz, nagadałam się, a teraz fotki na deser. Hmm, legginsy też mają inny odcień czerni! Widać? He, he. :D








Na Facebooku też ostatnio gadałam sobie o kolorach, że lubię kolory, choć czerń jest podstawą, i do zilustrowania moich wywodów pokazałam zdjęcie bardzo, bardzo pstrokatych materiałów:




Spieszę donieść, że z tego lewego powstała już spódnica maxi i jest noszona. Zatem na deser fotka trochę mniej czarnej ale za to bardziej pstrokatej Aire:




Spódnica ma fason, jakie już wielokrotnie już pokazywałam (gładki karczek i doszyte marszczenie), więc o szyciu nie będę się rozpisywać. Na dziś koniec, trzymajcie się i nie chorujcie na żadne choroby wirusowe, pa!



7 komentarzy :

  1. Dres uwielbiam i mam co najmniej kilka par w domu a bluzy oczywiście rozpinane. Ta jest fajna choć szkoda że czarna. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No mam pociąg do czarnego, choć kolory sprawiają mi mnóstwo radości. Może ten czarny za mną chodzi dla równowagi. ;) Rozpinanych bluz jeszcze nie szyłam, mam jakąś kupną z Lidla, ale jakoś źle mi się nosi. Pewnie własnoręcznie zrobiona byłaby lepsza.

      Usuń
  2. Cześć,
    Świetna bluza, ale racja, materiał kiepski :( znam ten ból na jednej mojej sukience z dresówki po praniu wyszły plamy - jakby pigment się wybarwił. Sukienka została po domu :( a zamawiałam z jednego z bardziej cenionych sklepów :/
    Pozdrawiam
    Kasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta dresówka też z uznanego sklepu :( 22 tysiące fanów na Facebooku... Mają bardzo fajne materiały, zresztą jest u mnie ich sklep stacjonarny i kupowałam tam super dresówki. A tu mała skucha. :)

      Usuń
  3. Jak pięknie ożywiłaś tę czerń dodatkami! Dzięki nim odcień czerni zdecydowanie schodzi na drugi plan :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Fajna bluza. Dla mnie "dofarbowywanie" ubrań (nawet świeżo kupionych) to już norma. Najczęściej zbieram większą kupkę i wrzucam do pralki z Simplicolem. Czarne i granatowe to już rytuał (raz na ok. rok), niektóre sprane, inne nowe, ale np. za mało czarne lub nie ten odcień granatu. Ostatnio nazbierałam kupkę do oliwki i jestem bardzo zadowolona: kremowa bluza (tak, szwy wyglądają teraz na białe), miętowa bluzeczka, stara cienka kurtka khaki i bladozielona koszula - wszystko dostało nowych odcieni oliwki w różnym natężeniu, bo tkanin było dużo w stosunku do barwnika. Wreszcie je noszę. Mam wrażenie, że ten barwnik jest zupełnie innej jakości niż wiele z tych używanych przemysłowo.
    Pozdrowienia ze Zdrowia (łódzkiego)!

    OdpowiedzUsuń
  5. Moja żona rzadko chodzi w dresach, jednak ja za to często :)

    OdpowiedzUsuń