Od razu powiem, że idealnego sklepu dla szmatoholików nie znam. Uprzedzam, gdyby ktoś wpadł tu jedynie po to, by poznać adres tego ideału, a nie przedzierać się przez potoki tekstu. :) To nie jest również tekst sponsorowany, a jeśli wspominam jakiś konkretny sklep, to tylko w celu uwiarygodnienia przekazu. Mojego osobistego.
Od lat kupuję materiały, możliwe że z zakupów uczyniłam coś w rodzaju pobocznego hobby. Przez ten czas przerobiłam kilkanaście (a może kilkadziesiąt?) miejsc z tekstyliami i co nieco mogłabym o nich powiedzieć. Tym bardziej, że przez kilka lat stałam po tamtej stronie - miałam własny sklep z włóczkami. Po wszystkich zdobytych doświadczeniach zrobiłam listę kluczowych rzeczy, które decydują o satysfakcji z zakupu. Żebym zostawiła gdzieś pieniądze, powinny się spotkać razem:
- kompetentny, uprzejmy personel (a przynajmniej nie przeszkadzający, szczególnie w sklepie stacjonarnym),
- rzetelnie opisany towar dobrej jakości.
- w sklepie stacjonarnym - np. płatności kartą, lokalizacja, ceny...
- w sklepie internetowym - wybór sposobów wysyłki, płatności, możliwość kontaktu mailowego i telefonicznego, ceny ;)
nie pomoże, nawet jeśli jest najdoskonalsza, jeśli sklep sprzedaje chłam. Sorry. Nie wspominam przy tym o takich oczywistościach, jak dokładne dane firmy w przypadku zakupów internetowych, bo to po pierwsze jest regulowane przepisami, a po drugie z firmą krzakiem interesów się z definicji po prostu NIE ROBI.
"Pani, to ten sam kolor, znam się, bo jestem włókiennikiem"
Kocham sprzedawców. Powyższą wypowiedź usłyszałam od sprzedawczyni w sklepie osiedlowym. Usiłowała mi sprzedać nici o różnych odcieniach twierdząc, że są identyczne, a potem wcisnęła mi chińskie nici zamiast markowych Ariadny rzucając "jakoś sobie pani musi poradzić". Zaparło mi dosłownie dech w piersiach. Przez chwilę chciałam jak mała dziewczynka tłumaczyć się, że przecież JA TEŻ jestem włókiennikiem, robiłam nawet receptury barwierskie i generalnie raczej nie jestem daltonistką, ale wybrałam drogę ucieczki. Tym bardziej, że usłyszałam również coś o moich nadmiernie puszystych włosach (przepraszam - przyszłam prosto od fryzjera i do tego wiał tego dnia porywisty wiatr, jasne, że też z mojej winy).
Ja rozumiem wszystko, wstanie lewą nogą, PMS, złą pogodę, niskie ciśnienie i brak perspektyw na awans sprawiają, że kiedy przychodzi klient, sprzedawca nie tryska radością życia. Ale nic nie usprawiedliwia niekompetencji i zwykłego oszukiwania, a podpieranie takich praktyk swoim wykształceniem jest zachowaniem godnym pożałowania. Papier to nie wszystko. Świadczy jedynie o tym, że ktoś przez 3-5 lat regularnie zdawał egzaminy. Potrzeba jeszcze, by ten ktoś zrozumiał, czego się nauczył i umiał wykorzystać wiedzę w praktyce, a z tym to już bywa baaardzo ciężko. Może się okazać, że osoba bez papierów ale z autentyczną pasją i doświadczeniem będzie bardziej pomocna. Aczkolwiek jakieś minimum teorii by się przydało: kiedy pytam o krepę satynową, to spodziewam się, że sprzedawca będzie umiał ją pokazać, nawet jeśli tkanina ta funkcjonuje jako satyno-żorżeta. Ostatnio jednak unikam takich pytań. Aby jakoś funkcjonować na rynku detalicznym tekstyliów, trzeba nauczyć się żyć z potocznym nazewnictwem (jersey w końcu brzmi fajniej niż "dzianina lewoprawa") i ewentualne pomyłki brać na klatę.
W sklepach internetowych kontaktuję się ze sprzedawcą bardzo rzadko. Musi być specjalny powód. Raz dzwoniłam do Tesmy, żeby poskarżyć się na krzywo przycięty panel. Mieli oddzwonić następnego dnia... czekam na ten dzień od lutego. ;) Stacjonarnie jest prościej. Lubię chodzić do łódzkiego Włóknolandu, jest tam miły pan z jeszcze milszą panią i ich rady są zwykle słuszne i nie muszą przy tym machać dyplomami, żeby do swoich racji przekonać. Sympatycznie jest też wtedy, gdy można w sklepie pobuszować bez nawiązywania kontaktu z obsługą. Tak jest na przykład w Szwecji, bo Szwedzi mają ambiwalentne podejście do socjalizacji i jak nie muszą, to z ludźmi nie gadają. ;) W Ohlssonsie można łazić między półkami do znudzenia i bawić się we własnym zakresie, bo wszystkie belki są opisane pod względem surowca i wiadomo, na co się patrzy. Pani (lub pan!) przy kasie najwyżej powie dzień dobry i ewentualnie przy zapłacie upewni się, że nie potrzeba nam pasujących nici. Bywa też doskonale zorientowana w asortymencie, zapytana o lyocell, jeśli nie będzie go miała, wskaże alternatywny modal (oba surowce powstają na bazie celulozy, jak wiskoza). Dlatego właśnie za każdym razem, kiedy odwiedzam Ohlssons, bardzo ich chwalę (a oni, jak to Szwedzi, patrzą się nieufnie ;D).
![]() |
Sklep Ohlssons w Linkoping. Lubię. Oj tak. |
"Ładna dzianina, gruba, nadaje się do wszystkiego"
Jak już przychodzi do charakterystyki materiałów, zaczynam ciężko wzdychać. Nie, już nawet nie chodzi o nieszczęsną satyno-żorżetę. Niech sobie będzie, o ile ta satyno-żorżeta zawsze będzie w rzeczywistości tkaniną, która po jednej stronie ma ziarnistą fakturę, a po drugiej lśni jak atłas. Nie wygłupiam się z dopytywaniem, czy ten batyst nie jest przypadkiem w rzeczywistości fulardem, bo chyba nawet producent w dzisiejszych czasach tego nie wie. Ja zresztą też, ale wiem, gdzie fulard jest opisany w podręczniku. ;D Minimum przyzwoitości, jakiego bym oczekiwała po sklepie, to podanie składu surowcowego. Dokładnego, nie takiego ogólnego typu "wełna z poliestrem". O ile jest sklepem stacjonarnym. W sklepie internetowym dodatkowo miło by było dostać informację o gramaturze. Deklaracje, że "dzianinka" jest ładna, można sobie schować do kieszeni, bo ładność jest względna. Podobnie jak jakość, bo jeśli coś jest jakościowo dobre, to właściwie w porównaniu do czego?
Najbardziej to widać na bawełnie. Uściślijmy - na niezwykle ostatnio popularnym płótnie bawełnianym, zazwyczaj jednobarwnym lub drukowanym. Ja bym je nazwała tkaniną pościelową, ale dla ogółu to po prostu bawełna, tak jakby bawełna była tkaniną a nie włóknem. Ta zwykła pościelówka sprzedawana jest jako produkt jakościowo dobry, a tymczasem najczęściej jest luźno tkana i przez wierzchnią warstwę łatwo dostrzec nadruki na kolejnych, nadruk traci intensywność wybarwienia już po pierwszym praniu a kurczenie sięga kilkunastu procent na długości. Choć obiecywano 3-5%. Mam taką bawełnę, kupiłam ją na Allegro od bardzo chwalonego polskiego producenta. Na nieszczęście zachciało mi się sprawdzić, jak mocno się skurczy po praniu i zrobiłam to tak, jak się robi w profesjonalnym laboratorium metrologicznym, z tym że zrobiłam to dwa razy, zamiast raz. I dwa razy zanotowałam ubytek na długości i szerokości. Jak widać, jedno pranie nie zawsze zapobiegnie zmianom wymiarów. A używacie tkanin z Ikei? Sytuacja podobna, choć mimo wszystko te tkaniny bywają solidniejsze niż ślicznie nadrukowana masówka z internetu.
Dzianiny. Śliczne jerseye w ślicznych kolorkach. Gdybym miała sprzedawać jerseye, niektóre z nich z pewnością nie znalazłyby się w moim sklepie. Już kiedyś pisałam, że żaden krój odzieży nie pomoże, jeśli dzianina jest wyprodukowana z błędami technologicznymi. Czasem widać je od razu, czasem uwypuklają się dopiero po praniu. Te rzeczy też powinny być (i są) badane w laboratoriach jakościowych. Pytanie, czy użytkownikom zależy na płaceniu za porządne sprawdzenie materiału? Dobre pytanie. Znajomy, który zajmuje się tekstyliami, mówił, że Polakom zależy przede wszystkim na niskiej cenie. Kiedy czytam ogłoszenia na fejsbukowych grupach "poszukuję bawełny po 8 zeta za metr) to mu wierzę. No cóż, a sklepy się po prostu dostosowują do rynku i popytu. Stąd wysyp sklepików z "bawełną i "dresówką". Dresówka imituje obecnie nawet klasyczną flanelę w kratę i swetry w warkocze. No luuuudzie...
![]() |
Każdy zamówiony materiał ze sklepu tkaniny.net dostaje naklejkę z metryczką, a niej mamy kod produktu, skład surowcowy, przepis prania, długość kuponu... dlaczego tak nie ma w każdym sklepie? |
Sklepy, które lubię, mają coś więcej niż dresówkę. Jeśli już mogę się rozmarzyć... chciałabym, żeby istniał sklep, gdzie znajdę dobrej jakości tkaniny i dzianiny podstawowe, przeznaczone na ubrania codzienne. Do tego wybór krep, żakardów, swetrówek, materiałów płaszczowych i wieczorowych... i dodatkowo dział z materiałami do domu. A co. Jednym słowem sklep wszystkomający. :) Z szerokim zakresem cenowym. Z materiałami łatwymi do cięcia i szycia (nawet szyfony mogą się grzecznie zachowywać pod stopką, jeśli są dobrze zrobione). Oczywiście nie muszą być same jedwabie i wełny, syntetyki bywają bardzo użyteczne i nie ma co się na nie obrażać.
![]() | |
Haftowana dzianina z Mariboru. Mimo iż sprzedawczyni nie mówiła płynnie po angielsku, postarała się przekazać zalecenia prania (a raczej jego braku). |
![]() |
Cieniutka drukowana wełna. Podobno Od Dolce & Gabbana.^^ |
![]() |
Nie jestem pewna, czy ten splot można już zaliczyć do żakardowych, ale jest prześliczny. Podobno ta tkanina również pochodzi z kolekcji Dolce & Gabbana. |
Poza sklepami (stacjonarnymi i tymi w internecie) są jeszcze sprzedażowe grupy na Facebooku, secondhandy, aukcje internetowe (jak Allegro) czy portale ogłoszeniowe. Praktycznie wszystkie źródła już przerobiłam, może poza OLX. Przy zakupach od prywatnych osób zawsze staram się uważać i sprawdzać reputację sprzedającego. Unikam ryzyka i nie poddaję się pokusom, choć zdarzyło się ostatnio, że zachwyciłam się nomen omen dresówką i ją kupiłam (o wiele za dużo, ha, ha!) Z Allegro już dawno zrezygnowałam, choć wspominam zakupy całkiem pozytywnie. Szmateksy odwiedzam ostatnio głównie w Szwecji - tam jest super, aczkolwiek przy identyfikacji tkaniny trzeba polegać na własnym oku i chwycie. Za to ceny są super. :)
Wszystkie materiały na zdjęciach należą do mnie i jest to naprawdę niewielki procent mojego stanu posiadania. ;) Najwidoczniej daje się znaleźć coś ładnego na rynku, choć wtopy też zaliczam. Do kilku sklepów regularnie powracam. Z pięknymi materiałami jest tak, że strach je ciąć, żeby nie zniszczyć. :) Z drugiej strony, trzeba jakoś zwalniać miejsce na nowe nabytki, prawda?
To ja czekam na tę nagrodę za przeczytanie ;)
OdpowiedzUsuńA tak na serio to trochę mnie dobiłaś tym kurczeniem w drugim praniu... ma pościelówkę z której ma być prezent. Wyprałam raz w 90ciu. I teraz się zastanawiam czy nie powtórzyć procesu...
Chwała i wieczny splendor dla Ciebie :)
UsuńCo do pościelówki, to kupiłam wtedy 10 metrów i naprawdę, chyba jakieś złe mnie podkusiło, żeby dwa razy prać. Do dziś materiał leży, a miały z niego powstać poszewki z fikuśnymi zakładkami, plisowankami i innymi takimi :( Badanie ISO kurczliwości przewiduje tylko jedno pranie, więc tak naprawdę różnie może być z naszymi materiałami, choć niekoniecznie źle. Drugie pranie nie zaszkodzi, aczkolwiek wybarwienie (o ile jest) z pewnością zblednie...
Przeczytałam! Zdecydowanie jestem fanką takich wpisów. Tak naprawdę Twoje doświadczenia z zakupami oraz oczekiwania są podobne do moich. Nie mam aż takiej wiedzy jak Ty, ale co nieco tam wiem. I dobija mnie czasem, jak osoba teoretycznie kompetentna próbuje mi wcisnąć jakieś dyrdymały na temat oferowanego towaru. Można się czasem załamać. Nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć Tobie, sobie i wszystkim szyjącym jak najmniej takich doświadczeń :).
OdpowiedzUsuńBo jak się szyje materiały, to się wie :)
UsuńCóż za smakowity wpis :) Włókiennikiem nie jestem, ale marzenia sklepowe mam podobne. Do zakupów internetowych nieco się zniechęciłam, właśnie ze względu na nierzetelne opisy. Stacjonarne strasznie mi nie po drodze, a jak się już gdzieś wybiorę to i tak nie ma tego, co mi się marzy i muszę jakieś półszczęście na otarcie łez zakupić (skoro już jechałam pół miasta specjalnie po tkaninę, to fajnie by było coś przywieźć). Jerseye kocham, ale dobry jakościowo, na wygodną ale szykowną sukienkę, udało mi się kupić ze trzy razy, zupełnie przypadkiem. Stanowczo najlepsze ustrzały mam z lumpeksów, czasem trafiają się przecudne perełki, a potem próżno szukam podobnych jakościowo tkanin w polskich sklepach. W kilku skandynawskich lumpeksach byłam, dobrze wspominam fińskie, ale moja siostra, która w Skandynawii mieszkała wszędzie najlepiej wypowiada się o właśnie o szwedzkich. Szczęściara z ciebie :)
OdpowiedzUsuńSzwedzkie secondhandy są cu-dow-ne, bez dwóch zdań!
UsuńNajgorzej jak człowiek się uprze na konkretny materiał i kolor. Nigdy tego nie ma. Aktualnie wymyśliłam sobie płaszcz z wełny o wyraźnej strukturze z supełkami i może frędzelkami - takie coś, trochę bukla, trochę frotte ;). W kolorze niebieskim jak niebo. Przetrzepałam internet - nieeee, takich cudów to nie ma. Chlip :(
Cześć,
OdpowiedzUsuńOch, ile jest prawdy w tym wpisie! Ile razy słychać w sklepach rodem z PRLu "nie ma i nie będzie, bierz Pani co jest, bo my materiałów w kolorach innych niż szaro-bure nie sprowadzamy. I tak, wszystko to poliester, kto by kupował naturalne tkaniny. Jakieś dziwactwa pani wymyśla". To bardzo smutne i dlatego lubię kupować w internecie z polecanych sklepów. Tam przynajmniej wiem, że się nie nadzieję na oszusta.
Pozdrawiam,
Kasia
Aż dziw, że jeszcze takie sklepy istnieją. I tacy sprzedawcy.
UsuńDzięki za wpis bo aktualnie szukam kodury i na stronie tkaniny.net taką widziałam:) Chyba bez obaw mogę tam kupować:) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńKupowałam tam kilka razy, bez kłopotów. :)
UsuńJakie są Pani opinie na temat sklepu tkaniny.net? Zamówiłam, zapłaciłam i wystraszyłam się, bo przeczytałam, że na dostawę czeka się miesiącami...
OdpowiedzUsuńJestem bardzo zadowolona z rzetelności dostawcy i jakości towarów.
OdpowiedzUsuńJa jestem jeszcze z wcześniejszych czasów PRLu i pamiętam sklepy z końca lat 60-tych wypełnione pod sufit przepięknymi materiałami o wspaniałych składach - wspaniale oznakowane kolorowymi nitkami przy brzegu. Każdy kolor oznaczał rodzaj surowca .W brzegu był nawet wdruk dokładnego składu surowcowego z zawartością procentową . LPamiętam swoje bawełniane sukienki z materiału który był mięsisty , lekko połyskujący i po praniu nie przypominał zmiętej ścierki . Szukając obecnie w sklepach stacjonarnych niestety nie umiem namierzyć takiej bawełny . W internecie nawet nie próbuje , bo patrząc niby na gramaturę niczego ona nie oddaje . Mam kilkanaście drukowanych bawełen i każda jest inna .
OdpowiedzUsuń