Aire, dzianiny i Papavero

Nie lubię dzianin. Szyć nie lubię, bo chodzić w nich to i owszem, choć wcale nie są bezpieczne dla figury. Dzianina to prawdomówna przyjaciółka, która za pomocą lustra szczerze wyliczy Ci wszystkie fałdki i przypomni o zjedzonych nadprogramowych pączkach. Dlatego lepiej z nią uważać. 

Wpadłam ostatnio na stronę Papavero i pomyślałam sobie, że warto byłoby w końcu wypróbować ich wykroje. Znam portal od dawna, początkowe modele (sprzed kilku ładnych lat) niezbyt przypadły mi do gustu, charakteryzowały się licznymi cięciami modelująco-zdobiącymi, które nie zawsze wydawały się harmonijnie skomponowane. Nie znajdowałam nic dla siebie. Potem pojawiła się ładna i prosta sukienka, której szablon nawet wydrukowałam... i odłożyłam na bok, bo nie chciało mi się męczyć z milionem ewentualnych poprawek. A potem poszłam na kurs konstrukcji i jakoś nie wypadało korzystać z gotowców. ;) Powrót do Papavero był całkowicie spontaniczny, a przekonała mnie do niego ta czerwona bluza. Postanowiłam dać jej szansę, bo potrzeba mitycznego "idealnego tiszertu" również mnie dopadła, a tu zobaczyłam cudnie wyprofilowany dekolt. Taki, jaki w sklepie zobaczyłam ostatni raz jakieś dziesięć lat temu!

Wykrój okazała się bardzo, bardzo fajny. Na tyle fajny, że jakoś przeżyłam szycie dzianiny. Zanurkowałam do zapasów i wyciągnęłam niesamowicie miękki single jersey z wiskozy z lajkrą. Single jersey - czyli po naszemu dzianina prawolewa. :) Jest zazwyczaj cienka i miękka, wiskoza dodatkowo sprawia, że jest bardziej lejąca niż inne. Po prostu koszmar krawcowej. Za to układalność takiej dzianiny zasługuje na piątkę z plusem! Dlatego bez większych dylematów wykroiłam rozmiar o dwa większy niż normalnie. I wcale tego nie widać...

Moje uwagi:

• idealny dekolt, aczkolwiek jest baaardzo głęboki, kolejną bluzkę uszyję z mniejszym;
• idealna szerokość ramion, to taka miła odmiana po wykrojach z Burdy ;)
• idealnie dopasowany wykrój rękawów do podkroju pach;
• wolałabym większe zapasy na szwy niż 1cm (przyzwyczaiłam się do 1,5cm), ale w sumie po sprawdzeniu tej bluzki, to wystarczy nawet ten 1cm, bo nic nie trzeba poszerzać czy też zmniejszać;
• luzy! informacja, jaki luz jest dodany do każdego projektu to strzał w dziesiątkę Papavero; dzięki temu mogłam sobie komfortowo wybrać odpowiadający mi rozmiar i przewidzieć, jak gotowa bluzka będzie leżeć;
• pdf do sklejenia starannie przygotowany, łączenie kartek nie stwarza problemów;
• miło by było, gdyby na wykroju był malutki rysuneczek poglądowy danej rzeczy, bo nazwa ściąganego dokumentu daje pojęcie jedynie o rozmiarze.

A bluzka wyszła taka, jak na zdjęciu z początku posta. :)

To pierwsza rzecz, jaką uszyłam od miliona lat. W październiku wróciłam z Zagrzebia prosto w objęcia ukochanej uczelni, która nie wypuszczała mnie z nich aż do końca ubiegłego tygodnia. Czuję się teraz trochę jak więzień na przepustce, przeglądam domowe zasoby, odkrywam dawno rozpoczęte projekty i już wiem, że nie zdążę zbyt wiele zrobić, zanim znów zostanę wtrącona do czeluści włókienniczego laboratorium...