Sierotka

fot. Marta Skowrońska

Tak pomyślałam, kiedy zobaczyłam na zdjęciach siebie w nowej, białej spódnicy półkloszowej. :) Szyłam ją z niezbyt wielką ochotą, bo to jeden z tych projektów, które nie wnoszą nic do życia i całokształtu twórczości, mają jedynie zaspokoić pewien podstawowy brak w szafie.;) Dodanie kieszeni do szablonu to żaden wyczyn, szczególnie że w pudle z wykrojami były już gotowe worki kieszeni wycięte z Burdy.

Stoi sobie sierotka i udaje, że jest zapatrzona w coś ważnego w telefonie. (fot. Marta Skowrońska)

 fot. Marta Skowrońska

Spódnica jest idealna do sierocego wyglądu dzięki skłonnościom do zagnieceń, odporności na prasowanie i przebijającym szwom. Tkanina to ikeowska LENDA, z którą mam dobre doświadczenia - z czerwonej wersji kolorystycznej szyłam spódnicę z tego posta i w noszeniu sprawdza się ona idealnie, więc nieposłuszeństwa białej raczej się nie spodziewałam. Całe szczęście, że mimo wszystko jest całkiem ładnie uszyta (a tak! dzisiaj swoich umiejętności krawieckich nie krytykuję! dzień dobroci dla Aire! ;D) i chyba wstydu nie przynosi. :)

Swoją drogą zawsze kiedy zakładam białe ubranie, ktoś mnie zaczepia. Kiedy szłam Piotrkowską z przyjaciółką (notabene też ubraną w białą spódnicę), przechodzący obok starszy pan w garniturze przystanął i wskazując na mój strój zaczął krzyczeć, że jest za zimno żeby tak się ubierać. Cieeeeepło jest, odpowiedziałam i uciekłam skądinąd uradowana, że obcy ludzie dbają o moje zdrowie. :) A kiedyś, dawno temu, kiedy założyłam białą sukienkę, przez pół parku gonił mnie jakiś młody mężczyzna* i kiedy dobiegł, zdyszany oświadczył, że chciałby się ze mną umówić, bo go wprost urzekłam. Niestety - randkowałam już wtedy z moim przyszłym mężem i nie było mowy o innych, na co chłopak odpowiedział "mogłem się domyślić, że taka piękna kobieta nie jest samotna :/", po czym przeprosił i odszedł.

 Aż dziw, że nie mam więcej białych ciuchów. ;)

* Nie, nie bałam się, że to napad. :))) Takich sierot się nie napada ;)))